Els heeft 16 jaar ervaring in de bouw. Ze deelt met ons haar ervaringen: negatief en positief.
Wil je graag starten als man of vrouw in de bouw, dan kun je zeker van haar tips profiteren en ook eens een kijkje nemen naar de vacatures op www.concrute.be. Tot gauw in de bouw! ;)
Hoe heb je beslist om Bouwkunde te gaan studeren? Had je van kleins af aan al interesse in bouw?
“Als kind speelde ik graag met Lego en Knex. Zo groeide ik op met een grote interesse in wetenschappen. Ik koos om ‘Industrieel Ingenieur’ te studeren met het oog op een specialisatie in de chemie. In het eerste en tweede jaar krijg je erg diverse vakken, zodat je na je tweede jaar een specialisatie kunt kiezen. Naast de vakken fysica en wiskunde wekte het nieuwe vak ‘sterkteleer’ mijn interesse. Zo ben ik in het eerste jaar van de master gestart met bouwkunde.”
Wat is nu je functie, wat houdt dit precies in?
“Mijn huidige functie is projectleider in de bouw langs de kant van de bouwheer. Dat betekent dat ik de opmaak van de prijsaanvraag van aanbestedingen beheer, zoals het lastenboek, de planning. Ik vergelijk de prijzen en stel de aannemers aan. Maar ik maak ook de raming voor nieuwe projecten en volg de nevenaannemers op. Dat is nog niet alles, ik doe de technische controle van bouwvergunningen in functie van de haalbaarheid, ik volg de ruwbouw op voor wind, water en technische aspecten en ik leid de werfvergaderingen."
Heb je tips voor wie wil starten in de bouw?
“Werken in de bouw is héél erg gevarieerd. Op technisch vlak is het héél leerrijk. Je ziet en volgt het proces op van A tot en met Z en dat is, naar mijn aanvoelen, de beste leerschool en blijft de beste leerschool. Maar het is meer dan dat. Je komt op zoveel plaatsen, je komt in contact met zoveel mensen, culturen - wat heel uitdagend kan zijn maar vooral allesbehalve saai! "😉
Hoe is het als vrouw in de bouw, (wat zijn de positieve en negatieve aspecten ervan)?
Toen ik startte met werken, waren we met beduidend minder vrouwen dan nu. Dat meer en meer vrouwen hun weg in de bouwsector vonden, was voor iedereen een aanpassing. Als je iedereen met respect behandelt, krijg je respect terug. Al duurde het bij de ene wat langer om dat respect te krijgen dan bij de andere.
Als je als vrouw de werf op komt en zeker een eerste keer, krijg je een zekere aandacht en daar moet je tegen kunnen. De allereerste keer dat ik ooit een werf op kwam, dag 1 van mijn eerste job, viel de werf stil. Het heeft natuurlijk ook zijn voordelen om de enige vrouw te zijn. Als je als vrouw iets vraagt, zal je net een tikkeltje sneller iets gedaan krijgen.
De nadelen zijn er natuurlijk ook: er is nog steeds sprake van seksisme en sommige
zaken gaan erover. Je grenzen aangeven, ook al zou dit niet mogen, is de boodschap.
Als je carrière wilt maken, of je zit in een discussie, voel je ook dat je je als vrouw des te meer moet bewijzen. Ik heb al meermaals meegemaakt dat een idee van mij niet weerhouden werd, maar als een collega van het andere geslacht hetzelfde poneerde, werd dit wel als een goed idee bestempeld. Dit zijn echter zaken die je in andere beroepen ook tegenkomt en waardoor je je niet mag laten tegenhouden. Een vrouwelijk toefje op alle testosteron komt het werk alleen maar ten goede.
Waar je ook nog rekening mee moet houden, is cultuur. Als je wilt gaan baggeren of
een buitenlandse job ambieert, zal je niet in elk land kunnen werken. Sommige landen, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, laten dat niet toe. De diversiteit van nationaliteiten op de werf zorgt er ook soms voor dat het wat moeilijker gaat, daar moet iedereen rekening mee houden. Daarvoor kun je duidelijke afspraken maken en bekijken wat kan en wat niet. Samen kom je eruit, als man en als vrouw van elke cultuur."
Wat was tot nu toe voor jou het minst aangename aan de job?
“Het ergste dat er kan voorkomen op een werf is een accident. Hoeveel aandacht je ook aan veiligheid geeft, een ongeluk is snel gebeurd, zeker in de bouwsector. Als er dan een zwaar accident gebeurt, heeft dat impact op iedereen op de werf.
Ik heb dit twee keer meegemaakt. Één keer was ik niet zelf op de werf. Ik kreeg telefoon dat er een zwaar accident was gebeurd, ik polste eerst naar het slachtoffer en dan naar de andere betrokkenen. Dan stelde ik de directie op de hoogte en nadien reed ik onmiddellijk naar de werf.
Daar aangekomen, moest ik als verantwoordelijke een verklaring afleggen aan de politie en ben ik nog twee uur moeten blijven tot wanneer de arbeidsinspectie rond was. De dagen nadien waren volledig gevuld met verder verzamelen van verklaringen en alle nodige documenten.
De andere keer, was ik wel aanwezig op de werf. Ze komen je roepen: ‘deze persoon is gevallen’. Er gaat een schok van ongeloof door je heen. De werfleider heeft zich toen ontfermd over het slachtoffer, en ik over de rest. Eerst moet je de hulpdiensten bellen en ondertussen de collega’s geruststellen en met uitbreiding de hele werf, daarnaast moet je onmiddellijk ook de directie van het slachtoffer en de veiligheidscoördinator op de hoogte brengen.
Hier kwam de arbeidsinspectie niet langs en hebben we enkel een verklaring aan de politie moeten geven. Eens iedereen weg was, begon ook hier de administratieve rompslomp. Bij het eerst beschreven accident, werd de arbeider in coma gebracht en heeft het 4 dagen geduurd eer er positief nieuws was . Bij het tweede accident was het slachtoffer bij bewustzijn, een dag later hebben we gehoord dat er geen blijvende verlamming was. Dat was een verademing voor ons allemaal."
Wat was tot nu toe je mooiste moment op de job en waarom?
Één moment eruitpikken, is moeilijk. Maar als je op het einde van een werf de
opening van een gebouw meemaakt en je hoort de positieve opmerkingen erover, dan is dat zalig. Hoe moeilijk het was tijdens het bouwproces, als je het eindresultaat ziet dan is elk obstakel toch een succes geweest. Wat mooi is aan de bouw, is dat je echt iets tastbaars verwezenlijkt: een fabriek ziet draaien, kinderen ziet spelen in hun klasjes, zelf een voorstelling bijwonen in een cultuurzaal, zaken waar jij mee aan bouwde die een positieve impact hebben op anderen. Daar doe je het voor!"
Wat is een belangrijke les die je meeneemt uit je ervaringen?
“Ik heb geleerd dat de wet van Murphy echt bestaat! Als de dag slecht begint, ben je meestal vertrokken voor de héle dag, maar het is vooral een sector waar je er niet alleen voor staat. Een gebouw zet je met een héél team, je doet dit samen, en dat maakt dat zelfs op de slechtste dagen, je er samen weer doorkomt.”